Η πενταμελής αυτή οικογένια ηταν μια μουσική οικογένεια, στα πανηγύρια πρωταγωνιστούσε ο παππούς στο κλαρίνο, ο ένας αδελφός έπαιζε επίσης κλαρίνο και ο άλλος αδελφός σαντούρι, ενώ όλη η οικογένεια τραγουδούσε στις γιορτές.
Όλα αυτά τα ακούσματα τον έστρεψαν στην τέχνη του κλαρίνου, το οποίο από μικρός πήρε παραμάσχαλα.
Ο Πλαστήρας είναι αυτοδίκτακτος.
Στο Αγγελόκαστρο γίνεται ένα από τα καλύτερα πανηγύρια και ο
Πλαστήρας παρακολουθούσε εκεί σημαντικούς καλλιτέχνες.
Την εποχή εκείνη ακουγόταν καλό δημοτικό τραγούδι, και από εκεί πέρασαν οι κορυφαίοι στο κλαρίνο: Βασίλης Σούκας, Μάκης Βασιλειάδης, Γιάννης Βασιλόπουλος και ο Βαγγέλης Κοκώνης.
Σε πολύ νεαρή ηλικία προσκλήθηκε να παίξει στον «ΕΛΑΤΟ” στην Αθήνα, που φιλοξενούσε τα μεγαλύτερα
ονόματα στο κλαρίνο και όπου συνεργάστηκε γα μια δεκαετία.
Ηχογράφησε πολλούς δίσκους με γνωστούς τραγουδιστές.
Κορυφαία στιγμή ήταν η επιλογή του Παναγιώτη Πλαστήρα από τον Μίκη Θεοδωράκη για να ερμηνεύσει ενορχηστρωμένα τραγούδια του με κλαρίνο, επιλογή που έγινε μετά από πολλές ακροάσεις μεγάλων του είδους.
Σήμερα αφιερώνει πολλύ χρόνο στους μαθητές του, στους οποίους διδάσει την τέχνη του κλαρίνου δωρεάν,
ενώ έχει αναδείξει μια σειρά από ταλαντούχους μαθητές σε διαφορα μουσικά σχήματα.
Αφιερώνει τον ελεύθερο του χρόνο να παίζει Φλογέρα και Ζουρνά και να φτιάχνει φλογέρες.
Ακόμη αυτοσχεδιάζει με το κλαρίνο σε νέα μουσικά ακούσματα.
Ακούστε:
Ποιμενικός
