Το 1983 στο πανηγύρι του χωριού του γνώρισε την Έφη Θώδη που τραγούδησε μαζί του.
Από
εκείνη τη στιγμή αρχίζει μια συνεργασία μαζί της, με πολλές εμφανίσεις
σ' ολόκληρη την Ελλάδα και το εξωτερικό και μεγάλες επιτυχίες, η οποία
κράτησε σχεδόν 20 χρόνια, μέχρι δηλαδή το καλοκαίρι του 2003.
Το 1985 ο Γιώργος Δημητρόπουλος κάνει τη δική του επανάσταση στο κλαρίνο,
παρουσιάζοντας ένα τελείως πρωτόγνωρο άκουσμα με ιδιαίτερη χροιά και
ύφος, με μεγάλη έκταση συχνοτήτων και κυρίως ρυθμικό παίξιμο,
ανατρέποντας το ήδη υπάρχον κατεστημένο με τους αργούς ρυθμούς και τους
οξείς ήχους. Το χαρακτηριστικό αυτό παίξιμο με τις συνεχόμενες αλλαγές
οκτάδων, τα ποτ πουρί των τραγουδιών, τα ηχομόρια της βυζαντινής
μουσικής, τις αξίες των ρυθμών και ιδιαίτερα τον όγκο με τη διαφορετική
μελωδία του κλαρίνου, φέρνουν τον Γιώργο Δημητρόπουλο στην κορυφή.
Ύστερα
από μια μεγάλη πορεία και πολλούς επιτυχημένους δίσκους στην εταιρία
"ΦΟΙΝΙΞ", η μια επιτυχία διαδέχεται την άλλη με την Έφη Θώδη, αποκτώντας
τον τίτλο "Το Χρυσό Κλαρίνο".
Το
2003 συνεργάζεται με την Αγάθη. Μια νέα, γλυκιά παρουσία με μεγάλη
ευγένεια φωνής και θαυμάσια ερμηνεία ακολουθεί το διακριτικό ρυθμό του
Γιώργου Δημητρόπουλου, αντικαθιστώντας την παλιά παρτενέρ του και
δημιουργώντας ένα ανεπανάληπτο χορευτικό δίδυμο.
Αυτός
είναι ο Γιώργος Δημητρόπουλος, ένας δυναμικός και δημιουργικός άνθρωπος
με σπάνιο ταλέντο, που δύσκολα χαρίζει η φύση. Ένας μουσικός που
ξεκίνησε από το μηδέν χωρίς να στηριχτεί σε καμία μουσική κληρονομιά,
χωρίς να παρακολουθήσει μαθήματα σε Ωδείο, χωρίς να εξασκηθεί στο πλευρό
κάποιου πρακτικού, αλλά ένας αυτοδίδακτος κλαρινίστας, που άλλαξε το
ηχόχρωμα, το ρυθμό, τη μελωδία και που έφτασε στην κορυφή, κατορθώνοντας
να ξεχωρίσει, εκμεταλλευόμενος στο μέγιστο τις δυνατότητες του οργάνου
του.Πηγή βιογραφικού: www.dimitropoulos.gr (ιστοσελίδα του καλλιτέχνη)
Ακούστε: Αγια Σοφιά , Σολο τσιφτετέλι , Τζουμέρκα
